دهی است از دهستان مشهد گنج افروز بخش مرکزی شهرستان بابل. واقع در 17هزارگزی جنوب بابل و سر راه فرعی بابل به بابل کنار، با 2280 تن سکنه. آب آن از رود خانه بابل و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از دهستان مشهد گنج افروز بخش مرکزی شهرستان بابل. واقع در 17هزارگزی جنوب بابل و سر راه فرعی بابل به بابل کنار، با 2280 تن سکنه. آب آن از رود خانه بابل و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
از روستاهای آمل. (ترجمه مازندران و استرآباد تألیف رابینو ص 152). دهی است از دهستان دشت سر بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در 59000 گزی خاور آمل و 1500 گزی شمال راه شوسۀ آمل به بابل. دشت، معتدل، مرطوب و مالاریایی و دارای 700 تن سکنۀ شیعۀ ترکی مازندرانی و فارسی زبان است. آب آن از رود خانه هراز و محصول آنجا برنج، حبوبات و صیفی است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان برک، گلیم و جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. این آبادی از دو محل بالا و پایین تشکیل شده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
از روستاهای آمل. (ترجمه مازندران و استرآباد تألیف رابینو ص 152). دهی است از دهستان دشت سر بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در 59000 گزی خاور آمل و 1500 گزی شمال راه شوسۀ آمل به بابل. دشت، معتدل، مرطوب و مالاریایی و دارای 700 تن سکنۀ شیعۀ ترکی مازندرانی و فارسی زبان است. آب آن از رود خانه هراز و محصول آنجا برنج، حبوبات و صیفی است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان برک، گلیم و جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. این آبادی از دو محل بالا و پایین تشکیل شده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
دهی است از دهستان میان بند بخش نور شهرستان آمل. واقع در 32هزارگزی جنوب باختری سولده و 6هزارگزی باختر راه شوسۀ گلندرود به المده. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. تابستان عده ای از سکنه به ییلاق کالج و هلوپشته میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از دهستان میان بند بخش نور شهرستان آمل. واقع در 32هزارگزی جنوب باختری سولده و 6هزارگزی باختر راه شوسۀ گلندرود به المده. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. تابستان عده ای از سکنه به ییلاق کالج و هلوپشته میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از دهستان بابل کنار بخش مرکزی شهرستان شاهی. واقع در 25500گزی جنوب باختری شاهی و 11000گزی باختر شیرگاه. موقع جغرافیایی آن دامنه و معتدل مرطوب مالاریائی است. سکنۀ آن 550 تن وآب آن از رود خانه بابل و محصولات آن برنج، نیشکر، ابریشم، غلات، کتان، صیفی و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایعدستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و نخی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از دهستان بابل کنار بخش مرکزی شهرستان شاهی. واقع در 25500گزی جنوب باختری شاهی و 11000گزی باختر شیرگاه. موقع جغرافیایی آن دامنه و معتدل مرطوب مالاریائی است. سکنۀ آن 550 تن وآب آن از رود خانه بابل و محصولات آن برنج، نیشکر، ابریشم، غلات، کتان، صیفی و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایعدستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و نخی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی از دهستان گیل خواران است که در بخش مرکزی شهرستان قائمشهر و ده هزارگزی شمال خاوری جویبار واقع است و 500 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی از دهستان گیل خواران است که در بخش مرکزی شهرستان قائمشهر و ده هزارگزی شمال خاوری جویبار واقع است و 500 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی از دهستان دشت سر بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در هزاروپانصدگزی خاور آمل و یک هزارگزی شوسۀ آمل به بابل. دشت، معتدل، مرطوب. آب از رودگرمرود هراز. محصول آن برنج، صیفی، حبوبات. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو. در تابستان اغلب سکنه به ییلاقات چلاو می روند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
دهی از دهستان دشت سر بخش مرکزی شهرستان آمل، واقع در هزاروپانصدگزی خاور آمل و یک هزارگزی شوسۀ آمل به بابل. دشت، معتدل، مرطوب. آب از رودگرمرود هراز. محصول آن برنج، صیفی، حبوبات. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو. در تابستان اغلب سکنه به ییلاقات چلاو می روند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)